En er was niets in barcelona. Ach, ze is er niet. En je vraagt af waardoor. Sleept haar hart zich voort. M`n glas alweer gevuld. Ik kijk het recht in het gezicht. Dan voel ik je mond nog op mijn wang. Het is eenvoudig om te weten. Die me drijven de mijne moeten zijn. En ik vergeet. Ik zag je en herkende je meteen. Zonder een woord als iedereen. Want je weet nooit wanneer. Ik blijf bij je tot de zon op komt. Want het gelach gleed eraf. Liever buiten ook al is het koud. Veel hoger dan de regenboog.
Ik kan niet wachten op de dag. Niemand doet iets goed voor altijd. We zijn niet goed. En zo gaat het heen en weer. Een heilig medicijn. De uren na de klap dreunde zo na. O, komt ooit die dag waar ik al lang op wacht. Dus het moet snel overboord. En altijd weer vanzelf een nieuw begin.
Want ik wil je zo graag hier. Dezelfde weg maar dan weer terug. Dit ben ik. Zou je me ooit vinden. Brengt iets terug van haar. En sla op m’n schouder. Ze komen steeds weer bij ons terug. Aan iedereen. Is het lekker, doet het pijn. Ontketend zwemmen in zwart water. Luister naar de wind. Alle shit die achter bleef. Een goede wending van het lot, alle bloemen in het veld. Droomkoningin bestijgt haar troon. Doe geen dingen in je hoofd. Blauwe ruis, in mijn ziel en in mijn oren. De vrouw op de veranda. Hier is een wekker. Want ik wil je zo graag hier.
Met jou, met mij, met iedereen. Laat het licht aan voor mij. Met wat je niet vertrouwd, neem van mij het vuur. Lief, ga dan mee. Maar de regen wast het schoon. En het voelt alsof ik weet. En geen haat. Boven m’n hoofd zie ik de grijze wolken. We zijn watermakers. Ze heeft flessen vol tequila. O, het moet eruit. Maakt mijn haar in de war. We willen zien waar we zijn. Wijd open, ik sta.
Waar de mensen onbewust. Mijn engel voor één dag. Zwaai nog één keer naar mij. Je raakt me vol in het gezicht. Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis. Van wat je doet. Kon ik hopen wat ik wilde. Je maakt niks ongedaan. Versterk dan onze banden nu maar. Het geld is op - de sigaretten ook.
