Niet in de maatschappij. Kijk me 's aan. Laat me zien. Kom als de wind die je voelt en de regen. Werkelijk niets in mij gelooft. Zo mysterieus. Ze wil alleen maar vrij zijn. Blind van vertrouwen. Of teren we alleen op wat er is geweest. Laat me gaan, laat me gaan. Dus moet ik je laten gaan. Het is de laatste hand die je mij ooit deelt, het is nu tijd dat ik 'm open speel. Ze geeft haar kat te eten. Waar ben je als je slaapt. Zoek me in alles dan kom je me tegen.
Het is moeilijk te bevatten. Dan was ik nu niet alleen. Dat het land in de verte. Het is zwart of wit, of ik win of verlies. Ik voel nog steeds. We leven naar het moment. Ik wou je niet verliezen. Ik heb jouw tranen in mijn ogen. En het is van jou en mij. Zie je in hoe mooi het leven is. Jij bent niet meer alleen.
Als je mocht kiezen. Uit liefde in je schoot. Vrij om te gaan maar ze blijft bij mij. En zoek om me heen. Ik droom van ons hier. Al mijn gedachten. Met de hemel als het doel. M'n leven lijkt te kloppen. Verraad mij niet, verlaat mij niet. Wat is mijn hart, yeah. Ik wacht op een teken van jou. Genoeg aan jou. Alleen alleen. Leef elke dag voluit. Ik weet het niet. Ik lig elke nacht geketend. Dit is wat ik al die tijd in stilte heb bedoeld.
Hoeveel ik van je hou. De blik in haar ogen. Dat ben jij. Aan iemand anders toevertrouw. Ja ik weet dat je gaat. En houden ze maar klein. Ik zie de eerste vlokken sneeuw. Ik veeg de tranen van me gezicht.
Maar het mist jou, ja het mist jou. Alles lijkt veranderd. Het is net of iemand anders. Hoe vertel ik jou. Mij geen moment met rust laat. Je hebt nog steeds je ogen dicht. Van al dat niet slapen, niet eten. Ik schreef het zelf, de zin: ieder eind is een nieuw begin en liefde wint altijd. Ik kan je niet laten gaan. Je ziet dan veel te lang geen licht.
