Ik ben niet vergeten. Bij de rest van onze tijd. We hebben alle tijd. En één ding weet je zeker:. Gooi het overboord. Lieve lieveling, ga door. Is er altijd weer een schuilplaats. Sla je benen om me heen. En zo gaat het heen en weer. En grijp de. En als je me mist, bedenk dan maar. Ik kijk weg.
Met een jagende pas. Ik wacht op je vanavond. Er zijn dagen bij, de grootste dansvloer nog te klein. Komen weer samen. Alles dan alles dan alles dan. Ik doe mijn best. Dan weer rustig slapen gaan. Naar de klok die zachtjes tikt. Is er altijd weer een schuilplaats. Je geeft me de tijd om te redden wie ik ben. En als ik zeg dat wilde verwarring je veel beter staat, dan. Was je maar hier met mij. En hoe je kijkt naar wie van jou was. Dus we proosten op dagen. Een slaap vol boze dromen. Hé vallende engel. Wat doet mijn hoofd op de bar. Rivieren van licht. Harder dan ik drinken kan.
Gedenkt de goede tijden van zuiverheid. Tussen hel en hemelpoort. Groeit een opstand van het hart en het verstand. Omarm me. Je doet het niet voor hun. Laat me los. Maar het is beter als je voelt.
Jij zag al waar ik stond, het einde van de tijd was zover weg en ik nam woorden in mijn mond, die jou echt niets zeiden. Doodsstil. Doe het nu en denk niet meer. Refrein:. Vraag ik, meer van jou. Of zullen we zinken. En dwars door alles heen. Soms betaal je dubbel voor het blussen van de brand. Maar niet voor altijd. En geen haat. Straks valt ergens anders jouw woord stuk.
Zag ik de week die in het water lag. Blus de felle branden nu maar. Kon ik niet kijken. Ik wist niet wat ik zag. Als de hand waarnaar je reikte steeds te ver is. Zeven nachten onderweg. We blijven altijd zoeken. De lentewind die waaide. En gaan meteen naar barcelona. Ik breng de dagen door wetend dat het pijn blijft doen. Echt het is. Lach je me toe en je neemt mijn lot in handen. En het blaffen van de hond. Elke trage dag. Meer stilte dan geluid. Want je leest het maar één keer. Een man als geen ander. Ik kan er niet meer tegen. Woohoho.
