Als alle lichten zijn gedoofd. Ontdoe en verlos me. Zeg je nu is het voorgoed voorbij. En dan nog hou ik je vast. Laat ze maar praten ik ga liever onderuit. Ik wil ze met je delen. Wie wast mij. Omdat ik je zie en kan horen. Is een leugen. Dat is nou z'n zekerheid. En dan vertelt een stem je. Op vrijdag de 13e. Want als je je uit hier zo bij mij. Gelukkig is er altijd deze dag. Maar om jou ben ik verdrietig. Raak ik je aan. Ik mis je ogen niet.
En ik heb niet eens gemerkt. Ik vroeg me af waar dat aan lag. Ik hou van jou. Maar als het moet trek ik heel de wereld rond. Liefde, nog veel meer dan goud. Ik heb je al eens eerder moeten missen. En ik zie je lachen. Waar komt dat helder ogenblik. Waar je ook denkt aan mij. En kun je rustig spelen. Met jou, vanavond. Waarom nou jij. Heejiejeeeeeeeeeeeeee. Zou de toekomst niet langer je denken beheersen. Met je haar in de wind. Mij soms even nodig had. Maar ik ben weer thuis. En de reden dat ben jij. Zijn aan het geweld gewend.
Je hebt me masker nooit gezien. Want dat was toch een mooie tijd. Wie maakt die troep. Ik hou gewoon mijn ogen dicht. Maar je houdt van mij. Maar de laatste tijd als ik je zag. Vandaag is rood. Slaap nu maar. En waarom ben ik nooit compleet gelukkig.
Is een leugen. Een plaatje, een oorlog van levende beelden. Wanneer ik wakker werd. Dit is een bewijs van hogerhand. De maan verschijnt. Een druppel in de oceaan. Met m'n ogen dicht. Dus neem de tijd. Binnen in m'n haaaaart. Vrij om te voelen, dat ik van je hou. En ze danst en ze lacht. Dichtgeknepen voor de haat.
Ineens is alles anders. Schreeuw van de roodbedekte daken dat ik van je hou. Toch wijs ik je af. De ingeblazen adem. Hang me aan de hoogste boom. Jij bent zo dicht. Het leven is al veel te kort. Je hart voelt als het mijne. Om me heen. Wanneer de boog zich mag ontspannen. Het is nu of nooit, alles of niets. Een keer in de zoveel tijd komen dromen uit. Dan zal ik bij je zijn. Hoe snel iemand een ander volledig opzij kan zetten. Dat alles niet voor niets is. Ik hoor het niet.
