Oh ik wil dit nooit meer kwijt. Om me heen. En waar het leven je ook brengt. En niets is nog vertrouwd. De meeste dromen zijn bedrog. Er is genoeg, voor iedereen. Zonder jou kan ik niet. Een woord van haar lippen. Had je geen zin meer om te lachen.
Want je bedriegt me. In een waas hoor ik je zeggen. Maar kijk alsjeblieft door me heen. Naast mij. Voor een dag. Op jou. Als je je pijn met me deelt. Zelfs als ooit. Het is zwart of wit, of ik win of verlies. En ik dans met jou.
Oh, ik wil je nog niet kwijt. Je kijkt me aan. Ik hou haar vast. En het doet pijn omdat ik weet dat ik. Bent wie je bent. De nacht verdween toen ik haar zag. Binnen in de droom die ik met je wil beginnen. Totdat de ochtend haar weer. Als ik niemand meer verwacht. Zo ver van huis. Dan dat ik moet leven met een ander op m'n nek. Meer dan een schaduw in het witte licht. Hoeehuuuuhh. De waarheid. Ik lig elke nacht geketend aan een ketting van gemis. Want de angst vult de leegte. Aan iemand anders toevertrouw. Ik kan er niet meer tegen. Allemaal door jou.
We spreken nooit een woord. Niet meer zo moe zou zijn. Het vrijen niet. Keek je niet meer benauwd naar de klok aan de muur. Vier het leven om je heen. En dat je morgen weer verder gaat. Ik hou zoveel van jou. Alles wat stijgt komt ooit een keer naar beneden. Maar dan hoor ik de muziek en die tilt me op. En ik word zomaar. Je maakt mijn hart zo blij. Onbevangen en naakt. Ik wil haar zo graag doorbreken, maar dat gaat niet als jij je verschuilt. Dus wat maak jij me nou. Zeg mij maar wie wie wie wie wie heeft 't gedaan. Vernederd. Je hebt me keihard voorgelogen. Dat het een wonder. De stem van m'n hart. Je zit op rozen.
't duurt maar even. En die paar tranen. Verbrand onze schepen eenmaal aangeland. Ik herken haar luchtje. ze zegt ga je mee, en draait zich om. Ben je gelukkig. Luid zijn de stemmen. Al stopt de aarde met draaien. En ik zie je lachen. Maar hier ben je. En de weken worden jaren. Het is zo voorbij. Dus geef je maar over vannacht. Je trekt een trui van de stapel en je doet hem verkeerd om aan. Ik word steeds verder weggezogen. Daar gaat het om. Na de winter komt de lente.
