Jij onthult me jouw geheimen. In mijn zoektocht naar de rust. Achter me wat 't lijkt, op een weg terug. Ik heb genoeg van al je makken. Had je geen zin meer om te lachen. Daar hoort hij bij. Soms raak ik verdwaald ergens in de tijd. Ben je tevreden met het minste of is het meeste niet genoeg. En werd verliefd op haar lach. Het trekt je naar beneden. Zijn de problemen klein. Ik voel je adem en zie je gezicht. En ik hoorde niets bijzonders aan je stem. Voelbaar is ons verlangen. Dit grote huis wordt alsmaar leger. Kunnen ze me stoppen waar de zon niet schijnt.
Wat een figuur. En je maakt jezelf vrij. Want je bent veel te bang. Het maakt niet echt iets uit, of dat de waarheid is of niet. Ja dat ben jij. Droom, durf, doe en deel met iedereen.
Maar iedere dag ben jij. En dat er mensen zijn die dansen. En ik mag me niet bewegen. En het is niet te verklaren. Ik kom tot de conclusie dat er nog zoveel meer is. En waarom weet je het zeker. Je gaf jezelf aan mij. Maar mijn hart is hol en koud. Van zwart als ze boos is. Wie wast mij. Kan me niet schelen of ik eenzaam en alleen ben.
Want de angst vult de leegte. Er staat ijs op het wit van m'n ogen. Ik draai mijn handen open. Is dat moment alleen. En ik wist dat ik zou vallen. Stel dat ik me vergis. Helemaal niets. Kom maar bij mij. En kijk vooruit. Al wordt het morgen nog zo licht.
Omdat het ons om hetzelfde gaat. Maak m'n bijden oren doof. Van de eeuwige schaamte bevrijd. En als je weg wilt gaan. Ik ben dicht bij je. Je draait de jaren even terug. Verraad mij niet, verlaat mij niet. Zijn aan het geweld gewend. Ik ben tevreden met helemaal niets. Soms kijkt ze ook naar mij. Dit is wie ik ben.
