Gemarteld. En aanschouw de maan. Dat ik jou niet meer voel. We verbannen de dromen naar morgen en later. Zolang ze bij mij is verveel ik me nooit. Lopen we samen op `t strand. Die je me zei, vlak voor je ons verliet.
En hij wilde t haar niet vragen. En het licht van de zon en de maan. Wat is mijn naam. Bij. Door jou. Je hoeft niet te proberen. Gisteren lijkt nooit geweest. Ik knipper één keer met m'n ogen en je bent weg, blijft weg, voor altijd. Al je liefde, al je pijn. Ik voelde het nog nooit zo sterk als nu. Nee dit kun je echt niet maken. Dat je alles met je meeneemt. Dus hoef je van mij ook echt niets te verwachten. Ik zie het niet. Kunnen ze me stoppen waar de zon niet schijnt. Want ik mis jou net zo. Oud en afgedankt. Doe het echt alleen voor jou. Wil een vriend voor je zijn. Ik ben niet bijgelovig.
Het komt steeds dichterbij. 'k tel gewoon de lange dagen. Gooi de loper uit. De kamer waar het altijd warm en veilig voor me was. Als ik dit niet kon vermoeden. Bedolven. Of jij bij mij. Bind mijn handen langs mijn lichaam. Dan claim je weer dat hart van mij. En ik weet 't is enkel. Al was het dan maar voor een dag. Lang gehoord. De tijd heeft spijt. Het was de stem van een van ons. Waar je ook bent, ik ben er ook. Zo dwars door alles heen. Je raakt me kwijt. En dat alles.
Je bent het beste wat ik ooit had. Voor nu en voor altijd. Volg daarom mijn gevoel. Want wat ik mis ben jij. Laat het los. En het doet pijn omdat ik zie dat hij de. Want zo is het leven. Van dat leven diep in jou. Over kleine misverstanden. Afscheid nemen bestaat niet. Kwam je los uit de greep van de tijd. En leef er even lekker op los. Onzichtbaar aan je zij. Ik voel het niet. Als je roeit en je zoekt en je kijkt.
Vlucht ik steeds weer in je armen. Al die jaren waren zo vertrouwd. Ik kon het niet geloven. Ik zoek het niet, dus ik vind het niet. Niets aan mijn hoofd, ben zo blij als een kind. Of heb je nu spijt. En wacht op een goed moment. Denk ik aan je en ik wacht. Nog heel even en de waarheid.
